İşçi militanlarıyla PO’ya karşı adli soruşturulmalar sonlandırılsın!
3 Haziran’da, işçi karşıtı Milei hükümeti Buenos Aires’teki Partido Obrero (İşçi Partisi, PO) merkezine polis baskını düzenledi. Bu baskın, işsizler ve mahalle örgütleri liderlerine yönelik şiddetli operasyonların ve PO’nun yönettiği işsizler örgütü Polo Obrero’nun yöneticisi Eduardo Belliboni’ye karşı başlatılan adli soruşturmanın ardından gerçekleşti.
Arjantin hükümeti, gösteri yapma hakkını kısıtlamanın ötesinde, emekçilerin sömürüsünü derinleştirmeyi ve emekçi kitleleri yoksullaştırmayı amaçlamaktadır. Aynı zamanda zenginleri ve patronları korumak için spekülatörler ve dolandırıcılarla işbirliği yapmaktadır.
Hükumetin esas suçlaması, PO’nun buna karşı çıkmasıdır. Sürekli Devrim Kolektifi baskını kınar ve PO militanlarıyla dayanışmasını ifade eder. PO ve Milei hükumetinin polis ve adalet baskısının tüm mağdurlarını savunmak için ulusal ve enternasyonal birleşik işçi cephesi!
Ancak PO’nun Amerikan Devletleri Örgütü tarafından kurulan Amerika İnsan Hakları Mahkemesi’ne başvurması, Frente de Izquierda y de los Trabajadores (Sol ve Emekçi Cephesi, FIT) içindeki PTS, MST ve IS gibi örgütlerle paylaşılan genel yaklaşımı onaylamak anlamına gelmez.
“Troçkizm” adına burjuva Peronizm’e teslimiyete son!
Emperyalizm çağı, yani kapitalizmin tarihsel gerileme dönemi, burjuvazinin hatta ezilen ülkelerde bile ilerici bir rol oynamadığını, 1927 Çin Devrimi gibi olayların bunu teyit ettiğini göstermektedir. Artık tek devrimci strateji sürekli devrimdir.
Hürleşme hareketi, sömüren sınıf tarafından kontrol edildiği sürece bir çıkmazdadır. Sömürge ve yarı sömürge ülkelerde, Çin’de, Hindistan’da, Latin Amerika’da halk cephesi dolandırıcılığı işçi kitlelerini felç etmeye devam etmektedir… Sosyal veya milli her türlü baskının tasfiyesi için yegane hakiki program, sürekli devrim programıdır. (4. Enternasyonal, Manifesto, Mayıs 1940)
Bu nedenle, 4. Enternasyonal, burjuvazinin herhangi bir kesimiyle ittifak yapmaya karşıydı. “Emperyalizm karşıtı birleşik cephe” veya “Faşizm karşıtı halk cephesi”, merkezcilerin sosyal demokrasi ve Stalinizm’in ihanetine kılıf olarak kullandığı kavramlardır. Bu tür bir birleşik cephe, ihtiyaçlar doğrultusunda burjuva olan veya demokrat olarak adlandırılan, ancak özünde zayıf noktaları olan unsurları da içerebilir. Örneğin, 2023’te PS, Peronist bir fraksiyonla birlikte Hristiyan demokrasiye Schiaretti’nin PNH bloğunda yer almıştır; aynı dönemde PCA ve PCR ise en önemli Peronist koalisyon olan Massa’nın UP’sine destek vermişlerdir.
Avanzada Socialista, PST’nin organı (4EBS), 28 mart 1974
Maalesef, 21 Haziran 1974 tarihinde, Bolşevik Parti’nin ve 4. Enternasyonal’in programına aykırı olarak “Troçkist” PST (ki PTS, MST ve IS gibi örgütlerin temelini oluşturur), “demokrasiyi” savunma bahanesiyle PCA ve burjuva partiler ile ortak bir bildiri imzalamıştır.
Bu nedenle, 2001 krizinin ortasında PTS, PO ve diğerleri Kurucu Meclis çağrısı yapmışlardır.
3 Eylül 2022 tarihinde, akli dengesi yerinde olmayan bir kişinin Peronist Cumhurbaşkanı yardımcısı Kirchner’e yönelik saldırısının ardından, Buenos Aires eyalet parlamentosunda (Legislatura Porteña) PO ve PTS milletvekilleri o sırada hükümette olan Peronist koalisyonu (Frente de Todos) ve burjuva partilerle ortak bir beyanname lehine oy kullanmışlardır.
Faşizme kayan Milei ile Peronist Massa arasındaki 19 Kasım 2023 tarihindeki Cumhurbaşkanlığı seçimlerinin ikinci turunda, FIT (Frente de Izquierda y de los Trabajadores) seçim boykotu çağrısını reddetmiştir.
Tabii ki Milei’ye oy verilmemesi çağrısında bulunuyoruz, fakat sol, Massa’ya hiçbir siyasi veya seçim desteği veremez. (PTS, 30 Ekim)
Milei ile mücadele ediyoruz ve Massa’nın emekçilere karşı milli birliğine karşı çıkma çağrısında bulunuyoruz. (PO, 4 Kasım)
İlk çağrımız, emekçi ve gençlere Milei’ye rey VERMEMELERİ yönündedir. (MST, 27 Ekim)
19 Kasım tarihindeki ikinci tur göz önüne alındığında, Milei’nin aşırı sağına HAYIR deme çağrısında bulunuyoruz. (IS, 7 Kasım)
Milei’nin iktidara gelişinden beri FIT, parlamenter baskı ile Peronist sendikal aygıt tarafından Milei ve projelerini tehlikeye atmadan kitlelerin kuvvetini dağıtmak için tertip edilen sınırlı 20 Aralık ve 9 Mayıs eylem günlerine odaklanan fırsatçı çizgisini devam ettirmiştir.
Eylem günleri ve Milei ile sendikal müzakereler yeter, işçi karşıtı Bases kanunu geri çekilene dek genel grev!
Burjuvazinin Peronist bölümü tabii ki liberal ve radikal bölümlere karşı çıkmaktadır fakat yine de burjuvadır. Bunları emekçilere karşı birleştiren unsurlar, onları bölen unsurlardan daha kuvvetlidir. Sendikal bürokrasiyle kadın hareketi bürokrasisi, burjuva Peronizm’in orta direkleridir. Kirchner-Fernández-Massa Peronist koalisyonu, enflasyonun kitleleri fakirleştirmesine müsaade ederek ve IMF nezdinde borçlanarak iktidardayken, CGT ve iki CTA yönetimleri kıllarını kıpırdatmamışlardır.
Milei-Bullrich liberal-radikal koalisyonu kitlelerin sosyal kazanımları ile hayat seviyesine eşi benzeri görülmemiş saldırılar başlatarak iktidara geldiğinde, iki CTA yönetiminin takip ettiği CGT yönetimi saptırma maksatlı eylemler çağrısı yapmıştır (vatansever toplanmalar, eylem günleri…). Bunları, iktidar ile müzakere ederek, milli hükumetle eyalet hükumetlerinin arasında müzakere çağrısında bulunarak, burjuva ekseriyetli burjuva parlamentoya itimat etme çağrısı yaparak, gelecek seçimleri bekleme çağrısında bulunarak… yapmışlardır.
FIT örgütleri, sendikalar dahilinde Milei’nin projeleri geri çekilene dek genel grev için, Milei’yi mağlup etmek için mücadele etmemektedirler. Başka bir deyişle, hiçbir işe yaramamaktadırlar.
Aksine, FIT sömürülen ve ezilenlerin saflarında karışıklık yaymaktadır. Yozlaşmış ve mafya tarzı bürokratların kuvvetsiz eylem günlerini, yanıltma maksadıyla “genel grev” olarak isimlendirmektedir. “Mücadele planı” olarak, bunlar zavallı bir şekilde eylem günlerinin sadece biraz daha uzun olmalarını talep etmektedirler.
Mesele, tabandan 36 saatlik bir grev çağrısı dayatmaktır (RP [Sürekli Devrim]/Fransa, 10 Mayıs)
Mücadele planı, milli seferberlikle 36 saatlik bir grev ile devam etsin… (PO, Emekçilerin milli toplantı kararnamesi, 25 Mayıs)
Sendikal bürokrasinin sınırlı iş bırakması, proletaryanın genel grevinin tam aksidir.
Tüm Devrimci partiler, bütün Moskova sendikaları grev ilan ederken bunun kaçınılmaz bir şekilde isyana dönüşeceğinin bilincindeydiler, hâttâ bunu hissedebiliyorlardı. (Lenin, 29 Ağustos 1906)
Genel grev, kapitalizmin iflasının faturasını kabul etmek istemeyen ve kabul edemeyecek proletaryanın cevabıdır… Genel grevin esas önemi işte buradadır: açık bir şekilde iktidar meselesini öne çıkarır. Genel grevin hakiki zaferi, sadece proletarya tarafından iktidarın ele geçirilmesi ve proletaryanın diktatörlüğünün kurulmasıyla gerçekleşebilir. (Troçki, 6 Mayıs 1926)
İş dalı grevleri değildir bu, grevler bile değildir. Bu, grevin ta kendisidir. Ezilenlerin ezenlere karşı açıkça toplanmasıdır, devrimin klasik başlangıcıdır. (Troçki, Haziran 1936)
Cordobazo, 1969 senesinde genel grevin devrimin başlangıcı olduğunu ve isyana dönüştüğünü göstermiştir.
Devrimci bir komünist parti için, eylem programı için
“Troçkist” veya “Gevarist” örgütlerde dağılmış enternasyonalist komünist bölüm ve unsurlar, birleşik, disiplinli ve demokratik bir devrimci bir işçi partisi kurmalıdırlar, program olarak Lenin ve Troçki devrindeki Komünist Enternasyonal programı ile Troçki devrindeki 4. Enternasyonal programı temel alınmalıdır.
Öncülerin safları ne kadar süratli birleşirse, kanlı kasılmalar devri o denli kısalacaktır, gezegenimiz o kadar az yıkım kaldırmak zorunda kalacaktır. (4. Enternasyonal, Manifesto, Mayıs 1940)
CGT ve CTA sendikalarında, işsizler ve emekçi kadınlar örgütlerinde, mahalle derneklerinde, çok sektörlü yani değişik iş dallarının toplantılarında, Milei’yi yenmek için, hep beraber, Bases ve Omnibus kanunları geri çekilene dek genel grev için Peronist bürokrasiye rağmen ve ona karşı mücadeleyi örgütlendirelim.
İki işçi karşıtı kanunla şimdiye kadar yayınlanan işçi karşıtı kararnameler iptal edilsin! İşçi militanlarıyla örgütlerine hiçbir adli soruşturma yapılmasın!
Temel ihtiyaç ürün ve hizmetlerinin (gıda, toplu taşıma, elektrik, internet, su) fiyatları düşürülsün! Maaşlar, emekli maaşları ve burslar arttırılsın ve gerçek enflasyona endekslensin! Şirket ve idarelerde işten çıkarmalara son, işsizlik yok olana dek mesai süresi azaltılsın ve yeni işe alımlar yapılsın!
Laik, kaliteli ve üniversiteler de dahil her seviyede bedava kamu eğitimi savunulsun!
Tek, kaliteli ve bedava bir sağlık sistemi kurulsun!
Kadın erkek tüm emekçiler için kaliteli barınma hakkı, kiralar zirve yapan enflasyondan önceki seviyede dondurulsun, ev tahliyeleri süresiz olarak askıya alınsın, büyük gayrimenkul sahiplerinin mallarına el konulsun ve bedel ödenmeden işçi kontrolünde kent alanları belediyeleştirilsin, toplu konut inşaatı ve dezavantajlı mahallelerin kalkınması için acil durum planı yapılsın!
Dinler devletle tamamen ayrılsın!
Kürtaj hakkı teminat altına alınsın, bedava doğum kontrolü, cinsiyetler arası maaş eşitliği!
Göçmen emekçiler için aynı haklar tanınsın!
Sendikalarda demokrasi, comisiones internas [dahili komisyonlar] tekrar kurulsun, tek bir demokratik sendika olsun!
Yozlaşmış ve Milei-Villarruel-Bullrich ile ittifak kuran yöneticiler defolun!
Şirketlerde, idarelerde, köylerde, mahallelerde, üniversitelerde teşkilatlanmak için, Milei’ye karşı süresiz genel grev için mücadele komiteleri kurulsun, bunlar yerel, bölgesel ve milli ölçekte merkezileştirilsin!
Öz savunma hakkı grevler, gösteriler ve işçi örgütleri için polis, faşistler ve mafyacılara karşı koruma sağlansın; baskı kuvvetleri silahsızlandırılsın ve lağvedilsin!
İç ve dış kamu borçları iptal edilsin, milli ve yabancı büyük şirketlere (tarım, sanayi şirketleri, bankalar, ticari gruplar vb.) işçi denetiminde el konulsun, dış ticaret ise devlet tekeli altında yapılsın!
Seçilmiş ve merkezileştirilmiş komitelere dayalı işçi hükumeti kurulsun, Sosyalist Latin Amerika Federasyonu!
16 Haziran 2024