Yazar: Admin 3

DEVRİM NEDİR ? GİRİŞ SSCB’nin kapitalizme entegrasyonundan sonra tüm burjuva ideologları küresel düzeyde koro halinde sosyalizmin öldüğünü, sınıf savaşlarının bittiğini, tarihin sonuna gelinildiğini, kapitalizmin ebedi olduğunu, sonsuza dek varlığını sürdüreceğinin vaazını verdi. “Sosyalizmin ölmesiyle” artık savaşların, ekonomik krizlerinde olmayacağını insanlığı demokratik bir refah toplumunun beklediğinin müjdesi verildi. Burjuvazinin şişirdiği bu pembe balon çok kısa sürede patladı. Savaşlar, krizler, yoksulluk, açlık son 30 yıllık süreçte istikrarlı şekilde aratarak kendi rekorlarını kırdı. Küresel çapta uygulanan neo-liberal politikalarla işçi sınıfının tüm kazanımlarına topyekun savaş ilan edildi. Burjuvazinin iddia ettiği gibi demokratik refah toplumundan eser yoktu. Yoksulluk, işsizlik, güvencesizlik, ırkçılık, ekonomik krizler, iklim krizleri, savaş, ırkçılık veba salgını gibi yayılmakta, küresel düzeydede otoriter rejimler inşa edilerek tüm demokratik haklarada topyekun bir saldırı söz konusuydu. Öldüğü iddia edilen işçi sınıfı küresel düzeyde nüfus olarak ciddi artış gösterdi. 20. Yüzyılda üçüncü dünya ülkesi olarak tanımlanan bölgelerde kapitalist dönüşüm hızla gerçekleşti. Kentleşmelerle birlikte işçi sınıfının nufusu hızla artış gösterdi. SSCB’nin kapitalist resterasyonuyla birlikte burjuvazinin ortaya attığı bir diğer iddia ise sınıf savaşlarının ve devrimler çağının kapandığı yönündeydi. Bu iddiaydı işçi sınıfının artan orandaki mücadelesi yerle bir etmişti. 2000’lerin başında Latin Amerika’da kıtasal düzeyde işçi sınıfının mevcut iktidarları sarsan, düzene sığmayan radikal mücadeleri söz konusuydu. Devrimci bir önderliğin yokluğunda tüm Latin Amerika’da reformist siyasal hareketler iktidara taşındı. 2010’larla birlikte Ortadoğu’da devrimci kabarışlar gerçekleşti, birçok BASS’cı diktatörlük yıkıldı, fakat devrimci önderliğin yokluğunda bu boşlukları yine gerici siyasal özneler...