SİVAS’IN KATİLİ SERMAYE DEVLETİ

Tarih 2 Temmuz 1993… Sivas’ta 33 aydın, sanatçı ve 2 otel çalışanı, Pir Sultan Abdal’ı anma etkinliğinde kaldıkları Madımak Otelinde diri diri yakılarak katledildi. Devlet ne katilleri yargıladı ne de kolluk güçleri bu korkunç cinayete engel oldu. Bu katliamı sağlıklı bir şekilde irdeleyip, gerçek suçlularını bulmak için yaşanan süreci mercek altına almamız gerekmektedir. 1993 Yılında Aziz Nesin Sivas’a gelmişti. Lakin bunun haberi faşistlere çok önceden ulaşmıştı.

1993’te Kültür Bakanlığınca etkinliklerin Sivas’taki bir kültür merkezinde yapılmasına kararı alındı. O zamanın Sivas Belediye Başkanı ve bugünün Sadet Partisi başkanı Temel Karamollaoğlu ise katliama ön ayak oldu. Saldırıyı tetikleyen diğer politik özneler ise faşist BBP ve MHP’ydi. Gericiler otelin önüne yığılmaya başladı, “Aziz Nesin’e Ölüm!” sloganları atmaya başladılar. Otel ateşe verilmişti. Birçok insan otelden kaçıp yan binaya girmeye çalıştı ancak yan binadaki BBP’liler insanlara sopalarla saldırmaya başladı. İçeride kapana kıstırılmış 40 kişi gazdan boğularak ve alevler içinde yanarak hayatını kaybetti.

Saldırının failleri ise bugün sokaklarda özgürce dolaşıyor ve hatta siyasi partilere önderlik yapıyor. İnsanları yakarak katleden faşist gelenekten İYİP ve Saadet Partisi bugün sözde solcu kesimin desteğini almıyor ve sadece muhalifler diye bu işledikleri suçlar tek tek unutuluyor. Mecliste koltukları var, lüks bir yaşam sürüyorlar; Cezalandırılmak bir yana ödüllendirildiler.

Dönemin Cumhurbaşkanı Demirel, “halkla polisi karşı karşıya getirmeyin” derken insanları diri diri yakan “halk”ı kastediyordu. Bundan kat be kat daha beter açıklamlar oldu: Çilller, “otelin etrafını saran vatandaşlarımıza hiçbir şey olmamıştır”; Mesut Yılmaz ise, “ bu bir futbol maçında bile çıkabilecek bir olaydır” açıklamalarıyla katliama verdikleri desteği ortaya açıkça koydular.

Saadet Partisi ve İYİ Partiyi meclise sokan ise solcu maskesi takan faşist CHP’dir. Bugün bu katliamın failleri hala ellerini kollarını sallayarak geziyor. Sözde komünist partiler ise bu zihniyetteki Faşistleri iktidara getirmeye çalışıyor ve onların her siyasi başarısını büyük bir sevinçle kutluyor, onlardan medet umuyor! Bu sosyal-şoven, saray partileri işçi sınıfının devrimci adeletini getırmekten fersah fersah uzaktır ve de kesinlike getiremez. Devrimci adaleti getirecek olan tek şey işçi sınfının öz örgütleri ve beynelmilel devrimci partisidir;